جامعیت: آموزشها باید تمامی ابعاد سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و جنسی مردان رو
.پوشش دهد
مراحل زندگی: با توجه به تغییرات فیزیولوژیک و نیازهای هر مرحله از زندگی (نوجوانی،
.جوانی، میانسالی و سالمندی)، محتوای آموزشی متناسب با اون مرحله ارائه شود
جوانان: آموزش درباره سلامت روان، پیشگیری از آسیب ها (مثلا حوادث رانندگی،
.رفتارهای پرخطر(مصرف الکل، مواد مخدر) و سلامت جنسی
.میانسالان: تمرکز بر بیماریهای مزمن (دیابت، بیماریهای قلبی)، سرطانها، و مدیریت استرس
.سالمندان: پیشگیری از پوکی استخوان، مشکلات ادراری، و اختلالات شناختی
فرهنگ: در نظر گرفتن عوامل فرهنگی و باورهای جامعه در طراحی و اجرای برنامه های
.آموزشی
مقابله با انگ اجتماعی مرتبط با مراجعه به مراکز درمانی (مثلا مردان اغلب ضعف را
نمی پذیرند.
.دسترسی: فراهم کردن دسترسی آسان مردان به اطلاعات و خدمات بهداشتی
.مشارکت: تشویق مردان به مشارکت فعال در برنامه های آموزشی و غربالگری
:نکات مهم در مراقبت از سلامت مردان
.تغذیه: تغذیه سالم و متعادل، شامل مصرف کافی میوه، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین
فعالیت بدنی: انجام فعالیت ورزشی منظم و مستمر، حداقل 150دقیقه فعالیت هوازی
.متوسط یا 75دقیقه فعالیت هوازی شدید در هفته
.وزن: حفظ وزن مناسب و پیشگیری از چاقی و اضافه وزن
.استرس: مدیریت استرس و استفاده از روشهای مقابله ای سالم
.خواب: داشتن خواب کافی و با کیفیت
.مصرف دخانیات و الکل: پرهیز از مصرف دخانیات و الکل
غربالگری: انجام غربالگری های دورهای برای بیماریهای شایع در مردان، مانند سرطان
.پروستات، سرطان بیضه و بیماریهای قلبی
.سلامت جنسی: توجه به سلامت جنسی و پیشگیری از بیماریهای مقاربتی
.سلامت روان: توجه به سلامت روان و مراجعه به متخصص در صورت نیاز
:بیماریهای شایع در مردان
.بیماریهای قلبی-عروقی: شایعترین علت مرگ و میر در مردان
و ، (BPHسلامت پروستات: آموزش درباره علائم پروستاتیت، هایپرپلازی خوش خیم(
.سرطان پروستات
.سرطانها: پوست (ملانوما)، ریه، کولورکتال و بیضه
.دیابت و سندرم متابولیک: ارتباط با چاقی شکمی
.سلامت جنسی و باروری: ناباروری، اختلالات نعوظ، و بیماریهای مقاربتی
چاقی و کم تحرکی: تاکید بر ترکیب ورزشهای هوازی و مقاومتی
و سرطان پروستات ، (BPHآموزش درباره علائم پروستاتیت، هایپرپلازی خوش خیم(
:نقش پرستاران در آموزش و مراقبت از سلامت مردان
ارزیابی نیازهای آموزشی مردان
طراحی و اجرای برنامه های آموزشی
ارائه مشاوره های بهداشتی
انجام غربالگری های اولیه
ارجاع به متخصص در صورت نیاز
پیگیری وضعیت سلامت مردان
مردان به دلایل مختلف (از جمله عوامل فرهنگی، اجتماعی و بیولوژیک) اغلب کمتر از زنان
به مراقبتهای سلامت توجه میکنند. بنابراین، آموزش و مراقبت سلامت مردان نیازمند
.رویکردی هدفمند و حساس به جنسیت است
اصول آموزشی سلامت مردان
پیشگیری و تشخیص زودهنگام
آموزش درباره اهمیت چکاپ های دورهای (مانند فشارخون، کلسترول، قند خون، سرطان
.پروستات و بیضه(
یا
تاکید بر نشانه های هشداردهنده مثلا تغییرات در ادرار، درد قفسه سینه، افسردگی
اضطراب پایدار.
اصول مراقبت سلامت مردان
رویکرد جامع
.توجه همزمان به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و جنسی
.مثلا بررسی ارتباط بین استرس شغلی و افزایش فشارخون
ایجاد فضای امن
مردان ممکن است در بیان مشکلاتی مانند اختلال نعوظ یا افسردگی تردید داشته باشند.
.پرستاران باید با همدلی و بدون قضاوت فضای اعتماد ایجاد کنند
مدیریت رفتارهای پرخطر
.آموزش درباره عوارض مصرف سیگار، الکل، رژیم غذایی ناسالم و عدم تحرک
.ارائه راهکارهای عملی مثلا جایگزین کردن ورزش به جای سیگار
.هماهنگی با پزشکان، روانشناسان، و مددکاران اجتماعی برای پوشش نیازهای چندوجهی
پیگیری منظم
مردان معمولاً پس از بهبود علائم اولیه، پیگیری را قطع میکنند. تاکید بر اهمیت ادامه درمان
.در بیماریهای مزمن مثل فشارخون بالا
سلامت روان
آموزش درباره شیوع بالای افسردگی و اضطراب در مردان که ممکن است با پرخاشگری
.مصرف مواد خود را نشان دهد
معرفی منابع حمایتی یا مشاوره
استراتژیهای آموزشی برای پرستاران
برنامه های جامعه محور: برگزاری کمپین های سلامت در محیط های کاری مثل کارخانه ها
.یا اماکن ورزشی
استفاده از فناوری: اپلیکیشن های یادآور چکاپ، وبینارهای آموزشی، یا محتوای ویدئویی
.کوتاه
.یا اندازه گیری فشارخون در خانه (TSEکارگاههای عملی: آموزش خودآزمایی بیضه(
.درگیر کردن خانواده: آموزش همسران و فرزندان برای شناسایی علائم هشداردهنده
چالشهای اصلی
باورهای غلط اجتماعی: مردان ممکن است مراجعه به روانپزشک یا مطرح کردن مشکلات
.جنسی را شرم آور بدانند
دسترسی نابرابر: مردان در مناطق محروم یا مشاغل سخت، کمتر به خدمات سلامت
.دسترسی دارند
.عوامل اقتصادی: هزینه های درمان ممکن است مردان را از مراجعه باز دارد
پرستاران به عنوان اولین خط تماس در سیستم سلامت، نقش کلیدی در تغییر نگرش
مردان نسبت به مراقبتهای پیشگیرانه دارند. آموزش مداوم، همدلی و شخصی سازی مراقبت
ها میتواند مشارکت مردان را در مدیریت سلامت خود افزایش دهد